SU OLMAK
Güneşle sevişip,
Buhar olunca.
Ne güzeldir kanatsız uçabilmek.
Sevgiliyi izler gibi, doğayı izlemek.
Dağı taşı kuşları selamlayarak,
Göğe yükselmek.
Ve üşüyüp yoğunlaşıncaya kadar
Diyar diyar dolaşmak.
Yoğunluk zirvedeyken ,
Hoş bir edayla süzülürken yeryüzüne
Ne büyük bir mutluluktur,
Tohuma can vermeyi düşlemek.
Toprağın ve bütün canlıların
Susuzluğunu giderebileceğini bilmek.
Ahh ; bir hüzündür ki
Fırtınada yağmur olmak;
Onca susuz kurumuş toprak,
Yüzbinlerce aç insan,
Ve çocuklar düşlerken beni ;
Rotamı değiştiren
Rüzgara söz geçiremeyip,
Gereksiz bir yere inmek ;
Kirlenip çoğalarak şuursuzca akmak ;
Ve önüne geleni yıkmak.
Bazı anlarda ise !
cam kırıkları batarcasına
İçimi kemiren bir burukluk
çöktüğünde yüreğime ;
Endişeyle karışık bir gülümsemeyle
İnerken şehrin üzerine,
doğrultur korkularım namlularını üzerime.
Ki arındırabilir miyim?
Kirlerinden şehri.
Temizleyebilir miyim?
Yüreklere çöreklenmiş karaları.
Ve en önemlisi
Üşütür müyüm ?
Ay ışığını yorgan yapan çocukları.
Ve o çocuklar ki
Bilemezler neden sokaklarda olduklarını.
Demem o ki !
Su olmak;
Güzel olduğu kadar,
Kolay değildir.
Onca kirliliğin arasında
Berraklığını koruyabilmek,
Kirlenmiş bir boğazdan süzülüp
Beyinleri sarmalamış karanlıkları
Aydınlatmaya çalışmak zordur.
Ama su olmak
Zorluklara boyun eğmeden
Akağını bulup,
Bütün engelleri sabırla aşarak
Yoluna devam etmektir.
Yolda kirlensem de,
Beton bariyerlere takılsamda,
Bir panzerin hortumundan fışkırsamda,
Yada karanlık bir hücrede
Masum bir bedeni üşütsemde;
Ve bu olumsuz hallerimden utansamda;
Bilirim bu haller benim suçum değildir.
İnsandaki zulmün elidir.
Her şey’e rağmen su olmak güzeldir.
Yorgun bir işçinin,
Bir öğretmenin, bir çocuğun,
Bir çiçeğin yada böceğin.
Dahası ;
Zulme karşı direnenlerin
Susuzluğunu giderince,
Mutluluktan uçarım.
Arınmanın yoludur su olmak.
Her nesnenin şekline bürünebilen,
Her koşul da uyum sembolü,
Canlıya cansıza hayat vermektir.
Ey insan ! Sen de ;
Suyuna sahip çık ki !
Dağın taşın, yaşamın çiçek açsın.
Neden anlamıyorsun ?
Suyun alınırsa, çöp yığınısın.
Su olabilmelisin,
Su gibi kendi kendine arınabilmelisin.
Arınmayı bilmezsen !
İçin de kokar, dışın da !
İsrafil Yıldızkan
05.06.2020 Berlin
Bu güzel şiir için teşekkürler.
Nice şiirlere.